|
GÖNÜLDEN DAMLALAR (181)
Eklenme: 05.09.2019 15:33
ARAP DÜŞMANLIĞI
Ne bu Arap düşmanlığı, Türk/Laz/Boşnak/Arnavut’sa.
Milliyetçi Irkçı olmaz, Adem’den geliyor soyumuz.
Ufukta yok pişmanlığı, kendi nefsini avutsa.
Türk Müslüman geri kalmaz, Kur’an’a göre huyumuz.
TÜRKÜN ASÂLETİ, TEVHİTTEN ALIR GÜCÜNÜ,
EVVELA OLMALI “İNSAN”, MȊZÂN’A TAŞI YÜKÜNÜ.
GEÇTİ
Yaz Mevsimi daha geçti, ağaç yaprağını döker.
Sonbahardır Hâzan günü, nerde gül, böcek, çiçekler?
Azrail kimleri seçti, şahit oldu Yerle/Gökler.
Unutursan daha dünü, kimler seni bilecekler?
ÖMÜR KERVÂNI DA GEÇTİ, MENZİL KARA TOPRAK MEZAR,
ZAMAN BİZE KEFEN BİÇTİ, EDİLMELİ İBRET/NAZAR.
DERTLİ KAVAL
Dertli Kavcal iniler, Çobanın Sevdâsından.
Hâl bilmeyen anlamaz, kulak vermeden geçer.
Tââm dolu siniler, Dervişin Mevlâsından.
Herkes kaval çalamaz, başka çalgılar ister.
DERT KAVALA YÜKLENSE, ÇALAN ÇOBAN NEYLESİN?
ÂŞIK DERDİ ÜSTLENSE, NE YAPSIN, NE EYLESİN?
ALLAH İÇİN
Hizmet olur Allah için, yapanlara Selâm olsun.
Menfaat/Şöhret/Şan varsa, arasın da Hakkı bulsun.
Riyâ perdesinde niçin, tuzak kuranlar kurtulsun?
Vatan herkese Çınarsa, el üstünde tutulsun.
ÇALIŞANA MEVLÂ VERİR, ALINTERİ HİZMET İÇİN,
RİYA OKU GAYRET ERİR, GÖRÜRSENİZ ORDAN GEÇİN.
SABIR
Sabır eritir demiri, şükür en büyük sermâye.
Derviş bekler sofrasında, çorbasını aşkla için.
Tutulur büyük emiri, istenileni vermeye.
Yılda bayram Haftasında, beklediği şeyi seçer.
SABIR AŞILMAZ BİR KALE, NÖBETÇİYE GEREK YOKTUR,
OLSA KAT/YAT İLE ŞÂLE, FÂNİLER İÇİN ÇOKTAN, ÇOKTUR.
BİR KEMÂLİ VARDI DERLER
Bir KEMÂLİ vardı derler, anlatırlar Ondan/Bundan.
Eserleri elde gezer, Çerçevelik Şiirleri.
Hak alır, hakkı verirler, lâf-ı Güzâf, bir de şundan.
Kaybolmaz ki doğru izler, kıskandırmaz Mâhirleri.
HAKKINIZI HELÂL EDİN, BENDEN YANA HELÂL OLSUN.
KABRİSTAN İLİNE GİDİN, SON DURAK FÂTİHA DOLSUN.
KEMÂLİ
|
